Tabiatı: Dioskorides’e göre şalgamın hem yabani hem yetiştirilen türü vardır. İkisinin tabiatı da 2. derecede sıcak 1.
derecede rutubetlidir.
❖ Galen’e göre eğer şalgam güzelce pişirilirse iyi bir şekilde insanı besler. Fakat sürekli yemek tıkanıklık ve gaz yapar. Su ve tuzla pişirilen şalgamın besleyiciliği ise azdır. Besin yönünden en kalitelisi yağlı etlerle pişirilen şalgamdır.
❖ Eğer şalgam alınır, yakılır ve sıcak kül üzerinde bu şalgamın iç boşluğunda gül yağıyla birlikte mum eritilirse eski saç
kıran hastalığına iyi gelir.
❖ Aynı işlem yapılıp soğuk sebebiyle oluşup yara haline dönüşmüş deri çatlaklarına da iyi gelir. Eğer yakı olarak
kullanılırsa pişirilmiş şalgam da aynı faydayı gösterir.
❖ Yağlı etle pişirilen şalgam göğüs ve boğazı yumuşatır.
❖ Yine etle pişirilen şalgam çok besleyicidir. Böbrekleri ısıtır. Şalgam midede çok kalır. Su içinde kaynatılıp bu su gut olan mafsallara dökülür. Faydası çoktur. Etle pişeni sırtı ısıtır.
❖ Şalgamın gerek çiğ gerek pişmiş olarak yenildiğinde göze iyi geldiği söylenmiştir.
❖ Şalgam meni üretir, suyu ise idrar söktürür. Bu iki güç şalgamda oldukça baskındır.
❖ Şalgam tohumu alınırsa cinsel gücü tahrik eder.
❖ Şalgam yaprağı yemek idrar söktürücüdür.
❖ Su ve tuzla sade bir şekilde pişirilen şalgamın cinsel güce çok az faydası vardır.

KAYNAK: İbn Sina, Şifalı Bitkiler ve Baharatlar (El-Kanun Fi’t-Tıb Kitabından), Muhammet Uysal, Endülüs Kitap, Şalgam Maddesi