Tabiatı: Soğuk ve kurudur. Olgunlaşmış meyvesinde bir dereceye kadar sıcaklık vardır.
Güneşte kurutularak sertleştirilen özsuyunun etkisi daha yüksektir.
❖ Dallar yaprakları ile beraber kaynatılırsa bu su saçı boyar.
❖ Yaprakları nemle (Birbirine bitişik yakıcı ve yara olan küçük sivilceler.) üzerine sürülse yayılmasını engeller, cemre (Ateş yanığına benzeyen bir yaradır ki mekanın etrafını çeviren şiddetli bir
şişlik vardır. Kişide ateşlenmeye de sebep olur.) üzerine sürülse iyi olur.
❖ Böğürtlenin ağacının kökünde kabızla birlikte letafet vardır, bu yüzden taşları parçalar.
❖ Başta olan yaralara faydalıdır, cerahati bitiştirir.
❖ Böğürtlenin yaprakları ağızda çiğnense diş etlerini sıklaştırır ve ağızdaki aftları iyileştirir.
❖ Olgunlaşmış meyvesinin kendisi ve özsuyu ağzın sıcak [hılt kaynaklı] ağrılarına iyi gelir.
❖ Meyvesini çok yemek baş ağrısı yapar.
❖ Ekzoftalmide faydalıdır.
❖ Zayıf midelere böğürtlen yaprağıyla yakı yapılırsa güçlendirir.
❖ Bağırsaklarda kabızlık yapar.

❖ Böğürtlenin kendi ve çiçeği bağırsak yaralarına ve ishale iyi gelir.
❖ Fertas denilen hayvanın ısırmasına faydalı olur.

KAYNAK: İbn Sina, Şifalı Bitkiler ve Baharatlar (El-Kanun Fi’t-Tıb Kitabından), Muhammet Uysal, Endülüs Kitap